اشعار

بر گربه ای که دست کشیدم پلنگ شد

ماهی نگاه داشته بودم نهنگ شد

چندمین روز شد که جنگ شده، صبح خسته، شبی پریشان‌حال

هر طرف یک ستارهٔ زخمی، سار و گنجشک‌های بی پر و بال

هر موشکی به سمت تو می آمد، اول میان خانه‌ی من افتاد

باروت ها به سقف تو باریدند، آتش به جان خانه ی من افتاد

لطفاً بهانه ای، که کمی شادی آورد

ویرانه را بگیرد و آبادی آورد

سوی مقصد دیدم و این پای لنگ خویش را

تنگ تر کردم دل از پیش تنگ خویش را

نظم جهان یعنی که هر چیزی سرِ جایش

فرض مثال انگشت‌هایم بین موهایش

بیرون بریز از خانه اندوهِ جهانت را

پارو بکش گرد و غبار آسمانت را

میان حس عاشقی كمی خطر اضافه كن

به تلخ كامی دلم بیا شكر اضافه كن