اشعار

زندگی اشک شد از شیمه‌ی جانم سر کرد

عشق پیدا شد و غم از دو جهانم سر کرد

کاج را امشب به جرم سربلندی ميکُشند

محشری از خون ناحق باز بر پا ميکنند

انتظار از من به تنگ آمد سفر آغاز شد

در همه دیوار ها آواز در آغاز شد

نفس گرفتی اگر، ترس همنشین تو بود

که در چهار طرف مرگ در کمین تو بود

تا حشر به دیدار تو پرپر زده باشد

مرغی که به بام تو دمی پر زده باشد

با شکل و آن شمایل خوش ریخت روزگار

بسیار گل به گردنم آویخت روزگار

در قید دنیای خالی دستی به دامان گریه

تو میرسی با تبسم در بین باران گریه