اشعار

وطنم دوباره اینک تو و شانه های پامیر

بتکان ستاره ها را که سحر شود فراگیر

بدهکارم به مستی، روزهایی را که هوشیارم

از آن بدتر به عزرائیل، چندین جان بدهکارم

از من گرفت مملکتِ شادی‌ مرا

آن سرزمینِ خوب و خدادادی‌‌ مرا

يخ‌ها هنوز ماند مست از فصل سرد در من

روشن کنید امشب یک شعله درد در من

سپیده در نفس سرد شب تپید و شکست

ز برج حادثه خورشید پر کشید و شکست

دلم گر سبز مانده در زمستان، از بهار توست

تمام باغ‌های سبز ساحل، یادگار توست