جهان بی بنیاد!

زمانه بعد تو دنیای غم برایم داد
چنان که در دل آیینه رفته ام از یاد

همیشه عشق تو در من شبیه شیرین است
ولی نبود به جان تو نقشی از فرهاد

تو زخم های عمیقی برای من دادی
تو درد در دل این شعر کرده ای ایجاد

شکسته بعد تو آیینه های رویایم
شکسته در دل من اعتماد بی بنیاد

تو درد و ذره ی از عشق را نفهمیدی
از این سکوت، از این رسم عاشقی فریاد

جهان به کام تو باشد همیشه و خوش باش
که من شکسته ترینم، که رفته ام بر باد

نبود لحظه ی تصویر من پر از لبخند
نبود، می روم از این جهان بی بنیاد!