آهوی ختن طرح نو انداز در این باغ
تا خنده زند حافظ شیراز در این باغ
از گوشه ی چشمم گذری تند بفرمای
تا باز رسد لحظه ی اعجاز در این باغ
تا باز بیایند و برقصند و بخوانند
مرغان مهاجر همه آواز در این باغ
ای میوه ی ممنوعه ی باب دل آدم!
یک بار دیگر جلوه نما باز در این باغ
این شعر قدیمی به تو تقدیم اگر چند
با قافیه ی تنگ شد آغاز در این باغ