به بهانه تولد پنج سالگی پسرم سهراب
در دست های کوچکت آباد می شوم
می خندی و بخاطر تو شاد می شوم
یک آسمان شدم که تو نقاشی ام کنی
کاغذ پران اگر که شدی باد می شوم
بر بوسه هات طعم چه پاشیده ای که من
بر گونه های سرخ تو معتاد می شوم
گاهی اگر هوای دلت ابر و باد شد
شالی که دور گردنت افتاد می شوم
من شاعرم که شعر بگویم برای تو
آن عاشقی که مادر تو یاد می شوم
یک کیک، شمع ۵… بیا تکیه کن به من
من تا ابد کنار تو اِستاد می شوم