اشعار

اوستادا بزی و شاد بزی!

چشمه‌واری در ازدیاد بزی!

حالا كه من كنار توام، فكر ناب كن

یعنی تو ابر و چشم مرا افتاب كن

دوباره موج نو از دجلهٔ کهن جاری ست

درخت و رود و زمین را صلای بیداری ست