به مادرم ایران و پدرم افغانستان
من حاصل پیوند گل‌های بهارم
من مادرم را مثل بابا دوست دارم
یک اتفاق عاشقانه، مشهد و بلخ
زیباترین تقدیر در این روزگارم
امنیت من رنگ آرامش ندارد
قربانی اندوه سرخ انتحارم
بعد از خبرهای مهیب ناگهانی
تعداد اقوام خودم را می شمارم
دلبسته ایرانم و دلخوش به مشهد
در اشتیاق دیدن بلخ و تخارم
اصلا چه فرقی میکند اهل کجایم
پشتون، بلوچ و فارس، ازبک یا هزاره ام؟
ای کاش روزی جنگ ها پایان بگیرد
من روزگار صلح را چشم انتظارم