میزد کنار خیمه پر و بال خواهرم
می رفت وقت آمدن از حال خواهرم
خنجر برید رشته ی عمر تو را نخست
آه ای شهید اول گودال، خواهرم
یک بوسه ی تو زیر گلوی برادرت
دارد هزار روضه به دنبال خواهرم
دیگر بلای کرب و بلا روی دوش توست
وقتی رسید روضه به خلخال خواهرم
امشب برای غربت سجاد مونسی
فردا انیس گریه ی اطفال خواهرم
پایان این رسالت سنگین به دوش توست
ای سرنوشت آیه ی اکمال خواهرم
بر منبر سلونی حیدر سخن بگو
تا جهل شهر شام شود لال خواهرم
زیبایی جهان تو را گریه می کنند
بعد از تو دوستان تو هر سال خواهرم