وطنم

وطنم دوباره اینک تو و شانه های پامیر
بتکان ستاره ها را که سحر شود فراگیر

بتکان ستاره ها را که ستاره های این شهر
همه یادگار زخمن، همه یادگار زنجیر

منم و امید روزی که ترا چنان ببینم که شوی
چو بال طاووس به هزاران رنگ و تصویر

گل و گندم شقایق بدمد ز دشتهایت
ز بلند شانه هایت شود آفتاب تکثیر

وطنم مبادا روزی که کسی ز غنچه هایت
به فراقت اشک ریزد، ز غمت شود گلوگیر