من از خراسانم، نه اصلاً نیستم افغان
هم‌شهری سینایم و فرزند بوریحان
کاشانه من سرزمین پارسی است و
از قونیه تا سند از کولاب تا تهران
من از بخارایم اصیلاً تاجکستانی
در گوش من از شعر حافظ داده‌اند آذان
از هم‌گرایی، هم‌نوایی باز می‌گوییم
حتا اگر بستند با مشتی دهانِ مان!
در شأن ما وحشت‌گرایی نیست، نه هرگز!
ما نیستیم از قوم توهین و ترورستان
من رودکی، جامی‌ام، من مولوی بلخ
این‌گونه دارم در دلم گنجینه‌ها پنهان
من از خودم دارم تمدن‌های پُر ارزش
آقا به تو بادا مبارک، این لقب: «افغان»