محال است

دردا که رسیدن به تو یک خواب و خیال است
افسوس که از راه تو برگشت محال است

بیهوده زبانزد نشدم بین رقیبان
بر سینه ی من داغ تو مانند مدال است

در کورۀ این کوزه گران خامم و خامم
در حسرت یک فوت تو این تکه سفال است*

ای کاش نسیمی بوَزد بر تنِ داغم
تا بلکه بدانی که چه در قلب زغال است

تکرار کن ای عقل، تو هم گفتۀ دل را:
برگشتن از این عشق محال است، محال است