چه مرگت می شود خانم؟ که لبخند زمان باشی
به این دیوانه روز یک دو نوبت همزبان باشی
چه مرگت میشود خانم؟ کنار آفتابیها
برای این پرنده یک درخت و آشیان باشی
زمین را با شما تا کهکشان پرواز میگیرم
برای بال پروازم دو ساعت آسمان باشی
چه مرگت میشود تا در بهار بی بهار من
گل خورشید گردان یا درخت ارغوان باشی
خلاصه نازنین من چه کم می آوری آخر
که در جریان روز و شب دو پلکی مهربان باشی؟