ذوالفقار است و کوثر است حسین
عشق زهرا و حیدر است حسین
وقت یاسین به گریه می افتم
یا حسین است و بی سر است حسین
خلق بسیار گفته اند از او
هرچه گفتند دیگر است حسین
به قیام نماز می ماند
بس که الله اکبر است حسین
شد دهانم به نام او شیرین
بس که قند مکرر است حسین
من سر از عشق در نمی آرم
گرچه عشق مصور است حسین
به تلاوت نشسته بر سر نی
قاری روی منبر است حسین
همه جا بوی یاس می آید
سر به دامان مادر است حسین…