پس امتحان عشق قریب است، بی گمان
امشب شبی عجیب و غریب است، بی گمان
امشب چراغ خیمه که خاموش می شود
هرکس که مانده است حبیب است، بی گمان
یا می رود به نیزه سرش، یا به تف تنش
فردا پر از فراز و نشیب است، بی گمان
دیوانه است دل بکند امشب از حسین؟
او را که از بهشت نصیب است، بی گمان
فرقی میان روی سپید و سیاه نیست
رنگ اصیل عشق نجیب است، بی گمان
لبخند می زند سر دور از تن وهب
مهمان عطر سفره‌ی سیب است بی گمان
خاموش شد چراغ، نگاه تو با من است
تکلیف ما و عشق بدین گونه روشن است…