درگیر سایه گشته نگاه زلال من
گویا! بهار گم شده در ماه و سال من
مادر، زبان گنگ غزل وا نمیشود
پرواز در هوای حضورش محال من
مادر! ببین که در تب این بی نشانه گی
آتش گرفته خط به خط از شعر فال من
دزدیده خوابهای مرا چشم سرکش اش
ثانیه های ساکت هر شب! وبال من
احساسهای داغ زمینی کمک نکرد
تا عطر خوش تراود از این سیب کال من