سکوت پشت سکوت و سکوت پشت سکوت
شکست بغض زمستان رسید آخر حوت
به «چار باغ سخی» هر دقیقه می شنوی
ترانه های گل سرخ با نوای فلوت
تو ای زن! ای زن بلخی تبار زرتشتی!!!
تمام شهر به رقص محلی‌ات مبهوت
منم که سوخته در «نوبهار» آغوشت
بر آستان تو با اشتیاق بسته قنوت
برای دیدن رقص تو لذتی دارد
هوای تازه‌ی بلخ و نسیم شاخه‌ی توت
اسیر رقص تو حتی فرشتگان هستند
بنا گذاشتی آیین رقص در ملکوت