رسول عشق

بهشت عدن که غرق عبادتش شده است
عبای سبز بلند سیادتش شده است

جهان به گفته ی لولاک اگر که خلق شده
فقط به یمن شکوه ولادتش شده است

به غیر معجزه از او نمی توان دیدن
که خرق عادت عمری است عادتش شده است

درون کوزه مگر جمع می شود دریا؟
عجیب نیست که دنیا زیادتش شده است

کسی به فکر گل آلود کردن آب است
به بی کرانی کوثر حسادتش شده است

فرشته از دم در صف کشیده تا ملکوت
رسول عشق زمان عیادتش شده است

صدای خنده ی مکر از سقیفه می آید
بسوز دل که زمان شهادتش شده است…