به پا كردی میان سینه ام صد سوز دیوانه
همان وقتی كه گفتی عاشقی، دیروز دیوانه
شدم شاعر و دیدی شعرها گفتم ندانستی
ز شوق تو نه شب میدانم و نه روز دیوانه
نه رقصی دانم و نه عاشقی ورنه به جان تو
برایت مست می رقصیدم و پرسوز، دیوانه
بیا با نئشه‌ی تریاك عشق خود خمارم كن
كه این دل را فرو برد آتش نیمروز، دیوانه
بیا و لج نكن هر چه بگویی من همان خواهم
تو گشتی عاقبت در جنگ من پیروز دیوانه