درود ای که روانی چنانکه رود! درود
درود ای که نشستی به تار و پود! درود
کشیده ام، تو نبودی که دیده ام هرشب
درود ای که شبیهی به درد و دود! درود!!!
تو آمدی که ببینی چگونه می افتم
درود بر تو، بلندای هر فرود! درود
تو آمدی دهنم وا شد و دلم غش کرد
درود ای که زیانی در عین سود، درود!
هر آنکه دید تو را بی اراده شاعر شد
درود ای که نگاهت غزل سرود! درود
چه بیدلم، چه دو دل می شوی به پهلوی من
درود، ای که دلم را دلت ربود! درود
خوش آمدی به خیالات من، سر گیسوت
درود بر تو، غمم را کمی زدود، درود
خوش آمدی! بنشین شعر دم کشید اینجا
بنوش! تا بفرستد به تو، درود!!! درود!!!