بوی باران، بوسهٔ زندگی

بیا با خودت بوی باران بیاور
به دل‌های دلتنگ، ایمان بیاور

قدم در دل شهر بگذار و جانی
به این کالبدهای بی‌جان بیاور

به این شهر تار به بن‌بست ‌خورده
درخت و چراغ و خیابان بیاور

از آن ساحل امن، یک موج-بوسه
به لب‌های خشک بیابان بیاور

نشاط نفس‌های نوروزی‌ات را
برای غم مهر و آبان بیاور

و یاد بهاری‌ترین رنگ‌ها را
به بوم سفید زمستان بیاور

پر از بوی باروت و دود است دنیا
بیا با خودت بوی باران بیاور