اين كرانه
اين زمين و آب حق ماست
شعله هاى آفتاب حق ماست
روزگار مويه هاى غم گذشته است
ديگر آن زمانه ستم گذشته است
كوه هاى سر كشيده تا فلك
سايه اى ز قامت رساى ماست
كار و بار ما دگر سكوت نيست،
رعدهاىِ در گلوىِ آسمان صداى ماست
تُندر صداى ما
منتشر به غرب و شرق مى شود
يا كه مى رسد صدا به گوش تان
يا كه تاج و تخت تان دچار خشمِ رعد و برق مى شود
قطره قطره
چشمه چشمه
رود رود
سِيل مى شويم و قصر مرمرينِ تان
غرق مى شود