سرا پایت پر از غم‌ها، مگر لبخند؛ یعنی چه؟
دلت آزرده از دنیا، مگر پیوند؛ یعنی چه؟
تمام دوستانت در درونت خودکُشی دارند
رهایی از کمین این همه دلبند؛ یعنی چه؟
هوایت سخت ویران‌ست یوسف! ماه میداند
دلیلِ حس آزادی، به پایِ بند؛ یعنی چه؟
به مثل جنسِ بی‌تاریخ، در بازارِ بی‌ارزش
به دست هر هوس‌آلود، گویا چند؛ یعنی چه؟
ترا حتا به گورت هم، نمی‌مانند آدم‌ها
زدند آتش چنین در ریشه ی اسپند؛ یعنی چه؟
نمانده طاقت دیگر، جدایی سخت سنگین است
بیا ای مرگ، لطفی کن چنین ترفند؛ یعنی چه؟