پشت سر به جا مانده خانه خانه تنهایی
در طنین دلهامان كوچه كوچه لالایی
بی خبر گذر كردیم از كنار یكدیگر
دست بسته در دست جلوه های دنیایی
ناتوان ره هستیم عاقبت به جا ماندیم
از تبار پروانه از گروه دانایی
جاده جاده می جویم وادی هدایت را
كوچه كوچه می پالم راه بی سر و پایی
سالهاست می گردم كوچه های غربت را
جای پای دل دیدم لاله های صحرایی
دیده ای مرا تنها پس چرا نمی آیی
تا كنار من باشی لحظه ای بیاسایی
آسمان چه خون رنگ است در میان اوج غم
من هنوز می گردم كوچه های تنهایی