اتفاق در تنهایی

وقت آن رسیده

عطش از گلوی گلدان لب پنجره بردارم

خاک را

کف خانه بپاشم

و به جای افتادن از ارتفاع این اتاق

جنازه ای باشم

که عصر پنج شنبه شمعی روشن می کند

و می داند

مرگ همیشه در تنهایی اتفاق می افتد.