دلم را برده از من عطر امواج صدای تو
كدامین جاده ره دارد به درگاه سرای تو
به بوی مهربانی ها اگر یك دم مرا خوانی
دلی از جنس گل های سحر دارم برای تو
بریزم اشك بر راهت چو باران سحر گاهان
بگردم دور دور تو بخوانم در هوای تو
به شوق جستجویت از تمام جنگل و صحرا
بگیرم فرصتی، شاید بیابم جای پای تو
عجب پیچیده ای در تار و پود لحظه های من
چه می شد من اگر بودم شریك لحظه های تو؟