ما را چه به دلتنگی و ما را چه به غم ها
با مستی جاری شده در بین حرم ها
ما شهر به شهر از شب تشویش
گذشتیم در روشنی مرحمت شاه کرم ها
از گوشه لبخند تو بوده است
بهانه افتاده اگر دست بلاخیز قلم ها
گفتند به هم از هیجان لب خشکم
در راه رسیدن به تو یک بند قدم ها
گفتند تو هم مثل جوادی و
جواد یعنی که زیاد است عطای تو به کم ها
گاهی به جواد است گهی نیز به جعفر
در مشهد بابای تو عنوان قسم ها