ابر نوبهار

تا به انتهای این درخت می رسی
می رسی به حرف من
اگرچه دیر و سخت می رسی
هیچ چاره نیست؛
هیچ گردشی
هیچ پیچشی
به معنی دوباره نیست
باید آب شد، دوید
در میان هر رگی که زندگی از آن
برگ دیگری
باز می کند
باید از تمام برگها عبور کرد
برگ سبز
برگ زرد
برگ سرخ
-هریکی به رنگی این فسانه را دراز می کند-
تا به انتهای این درخت می رسی
بخار می شوی
ابر نوبهار می شوی!