دنیا

دنیا شبیه حس غریب است بعد تو
نقاشی زمانه عجیب است بعد تو

آیینه پر غبار و غم انگیز گشته است
دنیا از فراز و نشیب است، بعد تو

رنگ ریا به چشمه ی احساس می وزد
نقش فضای شعر فریب است بعد تو

حتی درخت بعد تو در خویش مرده است
دیگر نه شاخ و برگ و نه سیب است بعد تو