تو رفتی بال و پر فرسود و جان سوخت

تو رفتی بال و پر فرسود و جان سوخت
غم دوری مرا تا استخوان سوخت

تو رفتی تشنگی آورد بیشه
درخت آتش گرفت و آشیان سوخت