وطن
آنقدر می بوسمت
که پرندهها از دهانم شاخههایت را فتح کنند
و عطر تنت تا همیشه مرا ببلعد
و من به خواب ابدی بروم
مردم جهان مادر وطن دارند
برای من اما
کودکی استی که لالایی هایم تمام نشده به خواب میروی
و وقتی پیشانیات را میبوسم
درد میان لبهایم
گوشهی استخوانهای صورتم
و در جمجمهام خانه میکند
وطن
کودکی استی که میخواهم
ببوسمت
و به خواب ابدی بروم
میخواهم ببوسمت
و شگوفههای سرزده از جای بوسههایم
تو را به بهشت بکشاند
و من به خواب ابدی
میان رویاهای قشنگم
تو را به آغوش بکشم
همیشه شاد
همیشه شاد
همیشه شاد
 
				 
								 
								 
								 
								