دو ساقه گل

تو نو بهاری و دستان تو دو ساقه گل‌اند
نگاه های تو رودند و پلکهات پل‌اند

نگاه می کنی و حرف عشق از چشمت
رسد به آبی هفت آسمان بلند بلند

به من نگاه کن ایمان می آورم بانو!
خدای عشق تویی چشم های تو رسل‌اند

ستاره کف زند و آسمان غزل خواند
و مهر و ماه برایت دو روی یک دهل‌اند

بیا و باز نشابور کن مرا بانو
که دور چشم تو مژگان نه لشکر مغل‌اند