متن آهنگ:
به تنباکو مرا الفت از آن است
که دودش حلقۀ زلف بتان است
سوخته لالهزار من رفته گل از کنار من
بی تو نه رنگم و نه بو، ای قدمت بهار من!
صد بار به لالهزار رفتم
دلسوختهای چو خود ندیدم
آه، سپند حسرتم گرمی مجمری ندید
سوختنم همان بهجاست، ناله نکرد کار من
گریه گر شد بیاثر، از نالۀ ما کن حذر
آب ما خون گشت، امّا آتش ما آتش است
نی به سپهرم التجاست، نی مه و مهرم آشناست
بیدل بیکس تو ام، غیر تو کیست یار من؟
عقل قاصر چه توان رفعت او دریابد؟
آسمان هم نرسیدهاست به پای بیدل
بیتکلّف همه مدهوش شود در محفل
چون سرآهنگ شود نغمهسرای بیدل