متن آهنگ:
چون درخت فروردین، پر شکوفه شد جانم
دامنی ز گل دارم، بر چه کس بیفشانم؟
ای نسیم جان‌پرور، امشب از برم بگذر
ورنه این چنین پرگل تا سحر نمی‌مانم
پرنیان مهتابم در خموشی شب‌ها
هم‌چو کوه پابرجا، سر بنه به دامانم
کس به بزم میخواران، حال من نمی‌داند
زان که با دل پرخون، چون پیاله خندانم