متن آهنگ:
آسمان خالی‌ست، خالی، روشنانش را که بُرد؟
تاج ماهش، سینه‌ریز کهکشانش را که بُرد؟
باغبان تنهاست، تنها، گرد او جز خار نیست
بیدمشکش را، گلش را، ارغوانش را که بُرد؟
آن چنار دیرسال آزرده از بیهودگی‌ست
آشیان مرغکان نغمه خوانش را که بُرد؟
پیش از این‌ها این زمین را آسمانی سبز بود
نیست اینک جز سیاهی، آسمانش را که بُرد؟