اگر ای آسمان خواهم که یکروز
ازین زندان خاموش پند بگیرم
به چشمِ کودک گریان چه گویم
ز من بگذر که من مرغ اسیرم
کجایی دلبر من ؟
ز دستت بیقرارم میروی ز عشقم جانا کجایی تو ؟
در انتظارت ماندم جانا کجایی؟
ترا میخواهم و دانم که هرگزبه کام دل در آغوشت نگیرم
تویی آن آسمان صاف و روشن من این کنج قفس مرغ اسیرم