این اثر، متشکل از دو بخش عمده است. در بخش نخست، نویسنده بهمعرفی روایت، رویکردهای نظریۀ روایی، روایتگری و تحلیل مهمترین اصطلاحات حوزۀ روایتشناسی پرداخته است. قسمتِ دوم کتاب که در واقع، بدنۀ اصلی این پژوهش را تشکیل میدهد، به معرفی و توضیح مهمترین مدلها و الگوهای نظریۀ روایتشناختی و تحلیل و بررسی چند رمان و داستان بر اساس این مدلهای نظری پرداخته است.
نیت نویسنده از نشر این اثر، آشنایی علاقمندان حوزۀ روایت بهمفاهیم و الگوهای بنیادین روایتشناسی خوانده شده است. روایتشناسی، حوزۀ پژوهشی نوپا در جهان است و این اثر شاید نخستین اثری باشد که بهگونۀ حرفهای در افغانستان و با خوانش آثاری از ادبیات داستانی معاصر افغانستان پرداخته است. برای انجام این پژوهش و ارایۀ شناخت دقیق از خم و چم مسألۀ روایت و روایتشناسی در جهان و ادبیات فارسی، کوشش شده بهمنابع اصلی و دستِ اول ارجاع داده شود. خوانش این اثر علاوه بر این که خواننده را با مفاهیم اصلی روایتشناسی آشنا میسازد، به فهرستی از اصلیترین منابع این حوزه در زبان فارسی و انگلیسی نیز ارجاع میدهد.