موضوع اصلی کتاب را وزن و آهنگ شعر پارسی دری تشکیل می‌دهد. نویسنده تلاش کرده است تا با دید تازه به وزن و موسیقی شعر فارسی برخورد نماید. از این‌رو قدم‌های مؤثری را در جهت تغییر اراکین وزن عروضی عربی برداشته است. وی به جای افاعیل و نام‌گذاری‌های سایق از ترکیباتی چون بندواژه، پایه، یکدست وآهنگ کار گرفته است.
کابلیان علاوه بر این تغییرات در نام‌گذاری ارکان‌های وزن عروضی به وجود آورده در طبقه‌بندی اوزان نیز سعی بی‌بدیل به خرج داده است.