مجموعۀ «هندوکشِ بیاقتدار»، سومین کتابِ نجیب بارور است که بخش زیاد سرودهای آن مبارزه، مردانهگی و فرزانهگی قهرمان ملی کشور را به تصویر کشیده است.
نجیب بارور در شعرهایش برای مسعود سوگ و مرثیه نه سروده است؛ او در شعرهایش از جایگاه خالی قهرمان ملی گفته و از همسنگرانش فراوان انتقاد کرده که چرا همچون او ایستاده نمانده اند و سرزمینی را که شهید مسعود با خونش حفظ کرد، درگیر ماجراها و سناریوهای ساختند که نباید میشد. آقای بارور در سرودههایش مسعود را مردی تصویر میکند که ملت با شرفی را از گُمنامی بیرون کشید و نگذاشت تا سرنوشتشان در سکوت غروب کند.
با عبارت دیگری میشود گفت، شاعر در سرودههایش برای شهید مسعود گونۀ تازۀ از شعر پایداری و اجتماعی را مطرح کرده و ادامۀ راه قهرمان ملی را تنها فرصت نجات از ناهنجاریهای جامعۀ افغانستان پنداشته است که این مورد در سرودهای شاعران دیگری که برای او شعر نوشته اند، کمتر دیده شده است.
گفتنی است که چاپ نخست و دومِ مجموعۀ «هندوکشِ بیاقتدار» نشر زریاب نشر کرده است. این مجموعه در ۱۲۸ برگ، شصت سرودۀ نجیب بارور را جا داده است. طراح جلد چاپ نخست آن آرش شرور بوده و کار برگ آراییاش را ا. اندرابی انجام داده است؛ اما چاپِ «هندوکشِ بیاقتدار» با طرح پشتی مسعود مشتاق لباس چاپ به تن کرده است.
شاعر، مجموعۀ «هندوکشِ بیاقتدار» را به کسی که در «شعرهایش نفس میکشند»، تقدیم کرده و آستانۀ افتادهگی، سرمغرور، خراسانتر، کولهبارِ آزمون، هوای قمار، تو جای قافیه، شهرمان!، سر به کف، بعد از آن پدرود آخر، پیام بلخ، صدایت، برای فرمانده، اعتراف، خالی از تصویر، چشمانداز، برای تبسم، آیت انگور، زبان شمس، پیام آوردۀ ابر، قلمرو درد، هیزم نمرود، گور گُمنام، نمرودها، اجیر بدنهاد، مبادا که فراموش کنیم، هندوکشِ بیاقتدار، مژده، بازوان کاج، شاه زیر خاک و پرچم خورشید، عنوان شماری از سرودههای چاپ شده در این مجموعه اند.