«من و معشوق و ماقبلِ تاریخ» نام نخستین مجموعه شعری یعقوب یسنا است که به نجیبه تقدیم شده است؛ زنی که در سال 1391 در شینوار غوربند، گلوله‌باران شد.
این مجموعه‌شعر از آدرس کاشانه نویسنده‌گان به نشر رسیده است و حاوی ۵۰ شعر سپید می‌باشد.
شعرها محتوا، فضا و زبان خاص خودش را دارد. این می‌تواند امتیازی باشد برای این دفتر شعر. بینش فلسفی و اساطیری چشم‌انداز مسلط در اشعار است و در کل شعرها از این چشم‌انداز تابعیت میکند.
زن، مرد، مرگ، زنده‌گی، جاودانه‌گی، عشق و تاریخ از واژه‌های پربسامد در شعرهاست. بنا به برخوردی که با این واژه ها شده است؛ این واژه‌ها، مفهومی خاص در این دفتر شعر یافته است. شاعر با درگیری فلسفی و اساطیری، برای این مفاهیم، فضاسازی میکند.
بنا به داشتن محتوا، دیدگاه و زبان خاص، این دفتر می‌تواند در تاریخ شعر سپید افغانستان، موقعیت بگیرد.