این کتاب نیز با مقدمه شاعر شروع می شود: “این سروده ها شلیک هایی هستند که در تاریکی هشپلک می زنند… شعر نیستند… گپ های ساده یک رهگذر پابرهنه هستند… اختلاط سرکوچه…”
حامد در این دفتر رویکرد وقایع نگارانه دارد و به زبان نقد و طنز سخن می گوید. اهمیت این کتاب در همین درج وقایع و نقد و طنز آن است. این وقایع بسیار زود فراموش می شود و بدین طریق بخشی از تاریخ معاصر ما آب می شود و خاک می خورد. شاید این شعر ها از نظر ساختار یا صورت، تکان دهنده نباشند، اما از نظر سیرت و محتوا تلخ و حنظلی و گاه گریه خند هستند.