«جمشید و ماهنجان؛ و افسانهها و قصههای دیگر» در بر گیرندهی هشت افسانه به روایت شمسالدین ظریف صدیقی است که در سالهای متفاوت در دو مجلهی «فولکلور» و «فرهنگ مردم»منتشر شدهاند. ظریف صدیقی در واقع دست به بازنویسی این قصهها و افسانهها زده است. او در روند این بازنویسی گاه با بهرهگیری از تکنیکهای داستاننویسی، پرداخت به جزئیات و صحنهپردازی به روایتهای خوشخوانی می رسد و آنها را همچون یک داستان کوتاه روایت میکند. او در روند این بازنویسیها بیشتر از زبان رسمی و معیار بهره میبرد. اما گاه در روایت برخی از افسانهها زبان گفتاری مردم را وارد نثرش کرده است؛ چون زبان روایت «مرغ سعادت و شهزادهی غور». و اینجا است که به روایت راویان افسانهها نزدیک میشود. اگر چه صدیقی مشخصات هیچ یک از راویان افسانهها را ذکر نکرده است.