مبارک‌شاه ثاقب آزاد، شاعر جوان، فعال فرهنگی و مدنی افغانستان، در سال ۱۳۷۲ خورشیدی در قریه‌ی غیب‌علی دشت، حوزه‌ی لنگر شریف، ولسوالی قادس ولایت بادغیس چشم به جهان گشود. او از همان دوران کودکی علاقه‌مند به شعر و ادبیات بود و با مطالعه‌ی آثار کلاسیک فارسی چون حافظ و سعدی، مسیر ادبی خود را آغاز کرد.
ثاقب آزاد تحصیلات ابتدایی را در مکتب کاریز میر هزار گذراند و دوره‌ی متوسطه را در مکتب حنظله‌ی بادغیسی در قلعه‌نو ادامه داد. در سال ۱۳۹۰، دوره‌ی لیسه را در لیسه‌ی لنگر شریف به پایان رساند. علاقه‌ی عمیق او به ادبیات باعث شد در سال ۱۳۹۳ وارد دانشگاه حنظله‌ی بادغیسی شود و در رشته‌ی ادبیات فارسی تحصیل کند. او در سال ۱۳۹۷ فارغ‌التحصیل شد و یک سال بعد، به عنوان استاد ادبیات در همان دانشگاه مشغول تدریس شد.
در سال ۱۳۹۱، با استخدام در ریاست معارف ولایت بادغیس، فرصت آشنایی با شاعران و انجمن‌های ادبی را پیدا کرد. او با حضور در بزم‌های شعرخوانی و شب‌های ادبی، اشعار خود را با دیگران به اشتراک گذاشت و مورد استقبال قرار گرفت. در سال ۱۳۹۵ به عنوان مسئول انجمن ادبی شاعران بادغیس انتخاب شد و تا سال ۱۳۹۷ این مسئولیت را بر عهده داشت.
ثاقب آزاد با شرکت در محافل ادبی ولایات مختلف از جمله هرات و کابل، جایگاه ادبی خود را در سطح ملی تثبیت کرد. اشعارش در انجمن‌های ادبی کشور و حتی فراتر از مرزها خوانده می‌شود. در سال ۱۳۹۸، به عنوان مسئول شبکه‌ی نهادهای جامعه‌ی مدنی ولایت بادغیس انتخاب شد و تا امروز در کنار فعالیت‌های ادبی، به امور مدنی نیز مشغول است.
او همواره صدای مردم خویش بوده و جوانان را تشویق و تحسین می‌کند. علاقه‌مند به مطالعه‌ی کتاب‌های ادبی، فلسفی و سیاسی است و در نقد و بررسی‌های فرهنگی نیز حضور فعال دارد.
برخی منابع اشاره دارند که او تحصیلات کارشناسی ارشد خود را در رشته‌ی ادبیات فارسی در دانشگاه علامه طباطبایی تهران ادامه داده و در این مسیر نیز موفق ظاهر شده است.
نخستین مجموعه شعر او با عنوان «چنان و چنین» در سال ۱۴۰۱ خورشیدی توسط نشر آمو در تهران منتشر شد. این مجموعه شامل ۴۰ غزل است که با زبان ساده، روان و تصویرهای ملموس، دغدغه‌های اجتماعی، عشق، مردانگی و مبارزه با بی‌عدالتی را روایت می‌کند.