نورمحمد نورنیا فرزند دین محمد، متولد سال ۱۳۶۸ خورشیدی در شهر مزارشریف است او شاعر، نویسنده و استاد دانشگاه سمنگان است.
دورهی دانشآموزشیاش را در لیسهی عالی استقلال مزارشریف سپری کرده، دانشگاه را تا سطح کارشناسی ارشد، در دانشکدهی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه بلخ فرا گرفته و اینروزها درگیر فراگیری برنامهی دکتری ادبیات فارسی در دانشگاه گیلان جمهوری اسلامی ایران است.
استاد نورنیا، “کانون ادبی دیگر” را در بلخ پایهگذاری کرده که تا قبل از دولت جدید، جلسات نقد به صورت هفتهوار برگزار میکرد و سه عنوان کتاب از آن آدرس هم از نویسندهگان مختلف به نشر رسانده. پیوسته مشغول نگارش مقالات علمی در مجلات و سخنرانی در مجامع و روشنگری از طریق رسانههای اجتماعی است و این مشغله را برای کشورش خیلی مهم و بیبدیل تلقی میکند. اراده دارد که تا توانایی اندیشیدن داشته باشد، عرصهی خردورزی و دانشاندوزی را پاسداری کند.
از ایناستاد و نویسندهی جوان، هشت دفتر شعر با اسم های:
- «پرندهی متواتر یک درخت»
- «مثل گندم»
- «تقویم کلاغ»
- «زیر جلدم برف میبارد»
- «مرگمرهگی»
- «خمشده روی خود»
- «مورها میبرند نام ترا»
- «مبتلا به سقوط»
و چند کتاب در باب ادبیات و نقد با نامهای:
- «بیمعنایی رهاشدهگی و متن (نقد و نظریه)»
- «آشنای غریب (بیدلشناسی)»
- «عطر نمناک سفال(فولکورشناسی)»
- «متون تاریخی زبان فارسی»
- «ویژگیهای غزل معاصر افغانستان»
- «پژواک خاموشی(گزینش، تصحیح و مقدمهنویسی اشعار عبدالرحمن پژواک)»
و شماری مقاله با عناوین:
- Iqbal, Nietzsche of Islam
- بررسی رابطۀ بینامتنی «آواز کرک» اخوان با خوش باشی حافظی براساس دیدگاه ژنت
- مقایسۀ آفریدههای زبان تجربی ادبیات عرفانی فارسی و ادبیات فرامدرن سورریالیزم
- خوانشی پساساختارگرایانه از داستان «چشمهای دکمهای من» بیژن نجدی
- نوروز، نه تنها جشن سازگاری با طبیعت
به نشر رسیده است.