رمان سورئالیستی «کتابِ نام های متروک» هذیانهای آدمی در حال مرگ و پس از مرگ است. این رمان با شیوه روایی جریان سیال ذهن و تکگویی ذهنی قصه آدمی است که در رؤیا و هذیان حرف میزند و با خودِ خود (مانی) رو در رو میشود؛ روایت جنگ و سر زدن و قصه سربازان و تفنگ و خون است.