سیده کبری حسینی بلخی شاعر ادبیات آیینی مهاجر افغانستانی و اهل مزار شریف است. خانواده سیده کبری بلخی در ۱۳۶۵ به ایران مهاجرت کرده اند. او تا سال ۱۳۹۷ در شهر قم زندگی میکرد و سپس به مشهد نقل مکان کرد و تا کنون در آنجا سکونت دارد .
بانو بلخی با راهنمایی برادر شاعرش، شادروان”سید شهاب الدین بلخی” از دههی هشتاد خورشیدی آغاز به سرودن شعر کرد. غزلهای او بیشتر بازتاب دهندهی ناگفتههای رسوم افغانستانی، به ویژه زنان است.
او علاوه بر شعر، به کارهای فرهنگی-اجتماعی دیگر، مانند برگزاری کلاسهای آموزشی برای خانمهای مهاجر مشغول است.
اشعار خانم حسینی بلخی در مطبوعات داخل و خارج از کشور به چاپ رسیده است. اولين مجموعه شعر ایشان با نام “مشتى پر و بال” توسط انتشارات عرفان در تهران در سال 1395 به چاب رسيد.
این شاعر تاکنون در چندین همایش ادبی و شعری لوح تقدیر دریافت کرده است، از جمله :
۱. محفل ادبی عصر شعر “پیامبرآیینهها” در سال پیامبر اعظم در شهر قم
۲. محفل ادبی عصر شعر “شکوفهی نور” در مدرسهی بنت الهدی در شهر قم
۳. محفل ادبی عصر شعر “سایه روشن ” در دانشگاه قم
۴. مسابقهی فیلمنامه نویسی مؤسسهی (جیحون) در شهر قم
۵. در بهمن ماه سال 1399 به عنوان دبیر و داور جشنوارهی بین المللی فجر در بخش شعر و ادبیات (از تو میسرایم) فعالیت چشمگیری داشته است.
۶. سال 1400 مقام اول مداحی در بخش اساتید در حوزهی الزهرای قم را کسب کردند.
مجموعهی دوم ایشان در سال 1400 به نام “نوحهی مرغابیان“، انتشارات پارسی زبانان در تهران چاپ شد؛ نوحهی مرغابیان نامزد جشنواره قلم زرین شد. و در کشور هندوستان هم به چاپ رسیده است؛ و مجموعهی سوم هم آمادهی چاپ است.