یکی از ستم هایی که بر زبان ریشه دار و پرکاربرد کشور افغانستان شده است، این است که نام «فارسی» را از آن گرفته اند. نامی که تا حدود نیم قرن پیش، حتی بیشتر از «دری» در این کشور رایج بوده است. کتاب حاضر که بازنویسی سلسله یادداشتهای نویسنده در نشریات کابل است، مشتمل است بر جایگاه زبان فارسی در افغانستان و جایگزینی نام «دری» به جای «فارسی» و از دست دادن امتیازهایی به خاطر فرو گذاشتن این نام.
نویسنده با نگاهی بر پیشینه تاریخی و گستره جغرافیایی زبان فارسی به جایگاه این زبان در مناسبات اجتماعی و سیاسی افغانستان پرداخته و فصلی را به دلایل و عوامل تغییر نام زبان فارسی به دری اختصاص داده است. راه های عملی بهسازی زبان و اصول برخورد با زبانهای دیگر مباحث دیگری است که نویسنده مطرح نموده است.
برخی از عنوان های مطالب کتاب عبارت اند از: فارسی در نگاه دولتمردان کشور، فارسی و نظام اداری افغانستان، یک زبان با سه نام، تغییرنام زبان در افغانستان، فارسی افغانستان و تحولات جدید، اصالت زبان و ضرورت آن، اولویت بندی زبانها، امکانات و قابلیت های بهسازی زبان، ترکیبسازی، واژگان کهن فارسی و گویش های محلّی