در گذشته های نه چندان دور کودکان با جهان بیرونی بیش تر از طریق قصه های شفاهی آشنا می شدند. وقتی نه تلویزیونی بود و نه انترنیت و موبایلی شب ها دورهم جمع می شدند و به قصه هایی که پدر، مادر، مادرکلان و یا پدربزرگ تعریف می کردند، گوش می داند. این قصه ها، آن ها را به رویا می برد و ذهن و تخیل شان را پرورش می داد. کودکان قصه را دوست دارند و این تصادفی نیست. انسان بر مقتضای طبیعت و سرشتش قصه دوست است و قصه و داستان جهان معرفت است. کودکان نه تنها از قصه ها می آموزند، بلکه قصه ذهن شان را هم پرورش می دهد و به آنها کمک می کند تا خوب و بد را بشناسند. آنها از قصه می فهمند که گرگ، درنده است و میش، معصوم. دیو، بد سرشت است و پری زیبا و مهربان، روباه مکار و زاغ شوخ و بازیگوش و… بعد از قصه هاست که می دانند نیکوکاری، نیک سرشتی و خوبی پاداش دارد و باید آن ره گیرند. بیایید با هدیه و یا خوانش این مجموعه بکر قصه های عامیانه به اطفال مان کمک کنیم تا جهان و حول و حوش خود را بهتر بشناسند و با فرهنگ بومی خود و اجداد خود بهتر و بیشتر آشنا شنوند.