جانتان جور پنجره‌ای رو به همزیستی با مردم فارسی زبان
اختتامیه جایزه ادبی”جانتان جور”در جمعی صمیمی با حضور پارسی زبانان ایرانی و افغانستانی در سالن سعدی حوزه هنری اصفهان برگزار شد.
این مراسم در سالروز بزرگداشت بیهقی و در میلاد پیامبر اکرم(ص) و امام جعفر صادق(ع) در عمارت سعدی حوزه هنری واقع در خیابان استانداری با حضور جمعی از شعرا و نویسندگان افغانستانی مقیم اصفهان برگزار شد.
در این مراسم غلام عباس حسینی (راهان پارسی) مدیر خانه ادبیات مستقل افغانستان نخستین نفر بود که برای خوش آمدگویی به روی سن آمد و گفت: کمال تشکر را دارم از مجتبی شاهمرادی رئیس سابق حوزه هنری اصفهان، دکتر احمد نوری سرپرست کنونی این سازمان و اسماعیل حاجی علیان مدیر مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری اصفهان و همچنین از اعضای خانه ادبیات مستقل افغانستان که تلاش زیادی برای برگزاری این جایزه ادبی داشتند.
وی ادامه داد: طرح جایزه ادبی «جانتان جور» کمی پیش از اینکه امیدهای افغانستان سقوط کند مطرح شد اما متاسفانه اجرای این جشنواره به تأخیر افتاد تا اینکه در هفته سوم شهریور ماه فراخوان را منتشر کردیم.
حسینی با اشاره به ارسال۱۰۰ اثر به این جشنواره خاطرنشان کرد: در چنین وضعیتی که افغانستان دارد هیچ چیزی نمی توان یافت که حالمان را خوب کند به جز ادبیات و هیچ مناسبتی هم بهتر از این تاریخ برای برگزاری اختتامیه نبود.
مدیر خانه ادبیات مستقل افغانستان در اصفهان افزود: «جانتان جور» تنها یک جایزه ادبی نبوده و نیست، بلکه پنجره ای است برای نگاه و همزیستی برای مردم پارسی زبان.
وی ضمن اظهار خرسندی از حضور ۸۰ درصدی خانمها در جایزه ادبی «جانتان جور»، قول حمایت از استعدادهایی که در این جشنواره کشف شده اند را داد.
در ادامه این برنامه، باقر ایمانی نوازنده و سازنده ساز «دمبوره» به اجرای چند قطعه موسیقی با موضوع افغانستان پرداخت. پس از آن نیز زهرا حسینی و مرتضی قنبری به اجرای روایت خوانی دو نفره با عنوان “سرزمین من” پرداختند.
سپس دکتر احمد نوری سرپرست حوزه هنری استان اصفهان ضمن خوش آمد گویی به حضار و تبریک میلاد نبی اکرم (ص) و امام جعفر صادق(ع) با اشاره به همکاری طولانی مدت نویسندگان افغانی و خانه ادبیات مستقل افغانستان با مرکز آفرینش های ادبی حوزه هنری اصفهان خاطرنشان کرد: امیدوارم از این پس نیز شاهد ادامه این همکاری و تولید آثار خوب در زمینه ادبیات فارسی باشیم.
این مراسم با شعرخوانی محمد نظری در قالب مثنوی با مطلع (جهان تاریک می شد خسته سر در لاک می برد/خدا در بی خیالی های مردم خاک می‌خورد) ادامه یافت.
پس از آن محمد شریفی یکی از داوران این جایزه ادبی به قرائت بیانیه هیئت داوران پرداخت. در این بیانیه آمده بود، در مجموع تنوع و تکثر آثار به گونه‌ای بود که غالب آثار از نظر محتوایی تحت تاثیر تحولات اخیر افغانستان و وضعیت خاص کرونایی قرار گرفته بودند و آثار بوی غم و مرگ و انتحار می‌داد. از آنجایی که ادبیات داستانی نسبت به هنرهای دیگر باید تاثیرگذاری عمیق‌تر و پایدارتری بر مخاطب بگذارد پذیرفتن تحولات مقطعی اجتماعی به عنوان موضوع اصلی آثار داستانی قابل قبول نبود و اما در خاطره این مورد قابل قبول بود از طرفی در خاطره نویسی با تنوع موضوعی بیشتری روبه‌رو بودیم از جمله مشکلات مهاجرت، دغدغه‌های شخصی، کرونا و غیره.
سعی داوران براین بوده است که آثار انتخابی نشان‌دهنده تلاش و کوشش نویسندگان و اشراف آنها بر درون‌مایه‌های قوی‌تر باشد و نیز توجه به مسائلی مانند آشنایی با تکنیک‌های نوشتاری، روایت‌های اقلیمی، همراه کردن خواننده با جزئی نگری، پرهیز از شعارزدگی، ترکیب تکنیکی روایت، آغاز خواندنی، حس انگیزی و تعلیق و پایان مناسب.
عبدالواحد رفیعی یکی از دیگر داوران این جایزه ادبی در پیام ویدیویی خود گفت: برگزاری چنین جشنواره‌هایی به صورت همیشگی باعث رونق و رشد ادبیات و هنر می شود و این کار بسیار ستودنی است، نوشتن در این روزگار امری دشوار است زیرا معضلات زندگی ما را اسیر کرده است و از نوشتن بازمانده‌ایم.
وی با اشاره به اینکه به عنوان مخاطب عام تمامی آثار را سه یا چهار بار خوانده است خاطرنشان کرد: بسته به برداشت شخصی و لذتی که از آثار بردم آنها را انتخاب کرده‌ام.
داوران این جایزه ادبی محمدشریفی، سید مرتضی شاهترابی، زهره حسینی آزاد، محمد اسماعیل حاج علیان و عبدالواحد رفیعی بودند و مراسم تقدیر و اهدای جوایز با حضور برخی از داوران و سرپرست حوزه هنری استان اصفهان و مدیر خانه ادبیات افغانستان و… برگزار شد.
در پایان این مراسم در هر یک از بخش های خاطره و داستان دو نفر به عنوان برگزیده انتخاب شدند. در بخش خاطره نویسی، مریم ناظری و محمد حسینی به صورت مشترک برگزیده شدند و در بخش داستانی، رحیمه علیزاده به عنوان نفر شایسته تقدیر و نرگس نوری به عنوان نفر برگزیده این بخش معرفی شدند.
