به قول سرایندۀ دفتر شعر:
“چهار سیاره در اتاقم”، “من در اثر ماه گرفتگی” و “این کفش های پیاده” دستاورد آموزه‌هایی است که در مکتب ادبی “در دری” آموختم. شانزده سال پیش بود که علی عطایی، دوست خانوادگی و شاعر جوان بلخی، مرا به این مرکز فرهنگی برد؛ جایی که با خجالت اولین کارهایم را در محضر استادان مظفری و کاظمی خواندم. حالا هم با همان شرمندگی آخرین مجموعه شعر را در ادامه هزار سال ادبیات پارسی، ادبیات حماسه و عشق، منتشر می کنم. امید است که خدشه یی بر چهره ادبیات سترگ پارسی نبوده باشد.